دُردی کش یا دُردکش
دُردکش، کاملان کوی محبّت را گویند که با ریاضت و مجاهدت هستی خود را مستهلک و فانی ساخته.
بس تجربه کردیم در این دیر مکافات **** با دردکشان هرکه درافتاد برافتاد (حافظ)
غلام همّت دردی کشان یکرنگم **** نه آن گروه که ازرق ردا و دل سیه‌اند (حافظ)
کیست دردی کش این میکده یا رب که درش **** قبلهٔ حاجت و محراب دعا می‌بینم (حافظ)
چون دُردی کش کامل و مکمل فانی فی الله باقی بالله، صاحب مقام ارشاد عام و هدایت تام است؛ آنکه خلیفة الله است و حق بر آینه دل او تجلّی کند و عکس انوار تجلّیات از دل او بر عالم فایض می‌گردد اوست که قبلهٔ حاجات کلّ کائنات و محراب دعا و مناجات تمامی مخلوقات است.
پیر دردی کش ما گرچه ندارد زر و زور **** خوش عَطابخش خَطاپوش خدایی دارد (حافظ)
و نیز دردکش محبّت مرید متوسط الاحوال را گویند که هنوز به محبّت مفرطه نرسیده.
پیر میخانه چه خوش گفت به دردی کش خود **** که مگو حال دل‌سوخته با خامی چند (حافظ)