رائی

رائی یکی از اسماء الهی است که از طریق شیعه نقل شده و از امیرالمؤمنین علیه‌السلام روایت گردیده است.

رائی به معنای عالم می‌باشد و ممکن است به معنای بینا بیاید.

معنای رائی، عالم و رؤیت علم است. اگر رؤیت بصری و دیدن به چشم باشد، معنی دوم آن بیننده است و در معنی عالم روا باشد که بگویی خدا همیشه رائی بوده و این در معنی دیدن (بیننده) جایز نیست.

رائی به معنای بیننده است و رؤیت، ادراک چیز دیدنی است؛ بنابراین درباره خداوند می‌توان گفت رائی (بیننده) و نمی‌توان گفت ناظر (یعنی نظر کننده). چه ممکن است نظر، دیدن به دنبال نداشته باشد و این از خداوند قبیح است.

از آثار اسماء الله رائی، حصول معرفت و بصیرت است.