زبان

زبان، امر را گویند.

زبان شیرین

امری را گویند که موافق تقدیر باشد.

آفرین بر زبان شیرینت **** کائن همه شور در جهان انداخت (سعدی)

زبان تلخ

امری را گویند که موافق تقدیر نباشد.

امری است که موافق طبع سالک نباشد.

قهر راسخ است نسبت به سالک.

زبان چرب

امری را گویند که موافق طبع سالک بود.