زنان
صفت حیا (شرم، آزرم) و عفت (پاک‌دامنی، پارسایی کردن) لازمهٔ بانوان است تا بدین‌وسیله بتوانند به امام عصر علیه‌السلام تقرّب بجویند و نداشتن این دو صفت سبب فساد و فحشاء و بی‌بندوباری می‌گردد. حضرت قائم علیه‌السلام در دعایی به خداوند چنین عرضه می‌دارد: «خداوندا بر زنان شرمساری و پاک‌دامنی را تفضّل فرما.»(۱)
در دعای امام زمان علیه‌السلام نسبت به زنان مؤمنه چنین وارد شده است: «خداوندا تفضّل کن بر تهیدستان مردان مؤمن و زنان مؤمنه، توانگری و دارائی را و بر بیماران مردان مؤمن و زنان مؤمنه به شفا و تندرستی و بر زندگان مردان مؤمن و زنان مؤمنه آمرزش و رحمت و بر دور از وطنان مردان مؤمن و زنان مؤمنه به بازگشت به وطن‌هایشان در حال سلامتی و بهره‌مندی.»(۲)
پس وظیفهٔ ما در زمان غیبت این است که در دعاها، برای زنان مؤمنه هم به‌طور خاص دعا کنیم که از سیرهٔ حضرت حجّت علیه‌السلام است.