عجله

اقدام در کارها بدون تأمّل و اندیشه در عاقبتش که موجب خسارت می‌شود را عجله گویند. پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله فرمود: «عجله از شیطان است و تأنّی و تأمّل از جانب خداست.» انسان بصیر و حلیم و اندیشمند در هر کاری با واقع‌بینی جلو می‌رود و انسان شتاب‌زده بدون فکر با خیالات واهی زود دست‌به‌کار می‌زند بعد پشیمان می‌شود و گاهی پشیمانی – به خاطر شتاب – سودی ندارد. مثلاً بدون تحقیق دختر را زود شوهر می‌دهد و ریاست را بدون تفکر در عوارضش سریع می‌پذیرد و دررسیدن به مقصد در رانندگی سرعت غیرمجاز و غیرمعقول را می‌پیماید، بعد وقتی آفات و عوارض آن پیدا شد، نادم می‌شود و دست بر دل می‌زند که چرا این کارم را عجولانه انجام دادم. البتّه گاهی شتاب از حرص مال، دوستی علّو و بزرگی و مانند این‌هاست که در نفوس ضعیف پیدا می‌شود و درواقع راه نفوذ شیطان از این روزنه می‌باشد. شیطان همیشه به عاجل (زودرس) دعوت می‌کند از آجل (نسیه) بازمی‌دارد. چون جلوه و صورتگری نقد می‌کند، بیچاره را در دام می‌اندازد و از روز محشر و حساب‌وکتاب الهی غافل می‌کند. چون عجول به عقل نمی‌نگرد و به خیالات حرکت می‌کند، عزّت و ذلّت هر کاری را درست درنمی‌یابد و به لغزش و دام گرفتار می‌گردد. پس بهتر است ریشه هر حرکتی را با تفکّر و تأمّل انجام دهد، سکون را به جان بخرد و از اضطراب و دلهره خودداری کند. اراده و عزم را در حلم و تأنّی قرار دهد و با افراد حلیم معاشرت کند. بداند که تقدیرات الهی احسن است و باعجله تقدیری عوض نمی‌شود جز آنکه خودش در اضطراب قرار می‌گیرد. با نذر راه شتاب را بگیرد و اسباب رسوخ عجله را ببندد. در عاقبت هر کاری با فکر اندیشه بنگرد بعد وارد عمل شود.