قنوت از حضرت مهدی عجّل‌الله تعالی فرجه الشریف
این قنوت را از امام زمان علیه‌السلام نقل کرده‌اند:
۱- خداوندا ای دارندهٔ فرمانروایی! به هر کس بخواهی فرمانروایی می‌بخشی و از هر کس بخواهی فرمانروایی را بازمی‌ستانی،
۲- و هر کس را بخواهی گرامی می‌داری و هر کس را بخواهی خوار می‌گردانی، نیکی در کف توست بی‌گمان تو بر هر کاری توانایی. (آل‌عمران/۲۶)
۳- ای شکوهمند، ای سخاوتمند، ای دارندهٔ عظمت و بزرگواری. ای بسیار سخت‌گیر، ای صاحب سخت‌گیر شدید، ای آنکه هر چه اراده کنی انجام دهنده‌ای، ای صاحب نیروی محکم، ای رئوف، ای مهربان، ای نازک بین.
۴- ای زنده، وقتی‌که هیچ زنده‌ای نبود. به اسم ذخیره شده، پنهان، زنده و پایدارت، از تو می‌خواهم که آن‌ها را در دانش پنهان نزدت، مخفی کردی و هیچ کس از آفریدگانت بدان آگاهی ندارند،
۵- و درخواست می‌کنم به اسمت که آفریدگانت را به آن در رحم مادران هر طور بخواهی صورت می‌بخشی.
۶- و روزی ایشان را در طبقات تاریک از بین رگ‌ها و استخوان به اینان می‌رسانی،
۷- و از تو درخواست می‌کنم به اسمت که به‌وسیلهٔ آن بین دل‌های دوستانت الفت دادی و پیوند دادی برف و آتش را که نه آتش، برف را آب نماید و نه برف، آتش را خاموش کند.
۸- و از تو می‌خواهم به واسطهٔ اسمت که به آن، آب‌ها را طعم دادی و از تو درخواست می‌کنم به اسمت که به‌واسطهٔ آن آب در بین لایه‌های زمین در ریشهٔ گیاهان جاری کردی و از میان سنگ‌های سفت، آب را به ریشهٔ درختان روان ساختی.
۹- و درخواست می‌کنم به آن اسمت که به‌وسیلهٔ آن طعم میوه‌ها و رنگ آن‌ها را اثر بخشیدی و از تو درخواست می‌کنم به آن اسمت که شروع می‌کنی و بازمی‌گردانی. و از تو می‌خواهم به آن اسم یکتا، یگانه که به وحدانیّت تو اشاره دارد و به بی‌نیازی یکتایی.
۱۰- و از تو می‌خواهم به‌واسطهٔ اسمت که به آن، آب را از سنگ‌های سخت و سفت بیرون آوردی و از هر کجا که خودت خواستی روان کردی و از تو می‌خواهم به واسطهٔ اسمت که به آن آفریدگان را آفریدی و به آنان هرگونه که خواستی روزی دادی.
۱۱- ای کسی که روزها و شب‌ها او را دگرگون نمی‌کند، می‌خوانم تو را به آنچه خواند نوح، هنگامی‌که تو را خواند، پس او و هر کس با او بود را نجات دادی و قوم (ستیز جوی) او را هلاک کردی،
۱۲- و می‌خوانم تو را با دعایی که ابراهیم دوستت تو را خواند، پس او را نجات دادی و آتش را بر او سرد و سلامت کردی.
۱۳- و می‌خوانم تو را با دعایی که موسی هم سخنت، هنگامی‌که تو را خواند، پس دریا را برایش شکافتی و او و همراهانش را نجات دادی و فرعون و قومش را در آب غرق کردی.
۱۴- و می‌خوانم تو را با دعایی که عیسی روح تو، وقتی‌که تو را خواند او را از دست دشمنانش نجات دادی و به آسمان بالا بردی.
۱۵- و می‌خوانم تو را به آن دعایی که حبیب و برگزیده و پیامبرت محمّد که درود خدا بر او و خاندانش باد، خواند؛ پس دعایش را مستجاب کردی و از گروه‌ها (مختلف) نجات دادی و بر دشمنانت یاری‌اش کردی.
۱۶- و می‌خوانم تو را به اسمت که به آن خوانده می‌شوی و پاسخ می‌دهی. ای که آفرینش و حکم از اوست. ای کسی که دانشش به همه چیز فراگرفته است. ای کسی که تعداد هر چیزی را می‌داند.
۱۷- ای کسی که روزها و شب‌ها او را دگرگون نمی‌کند و صداها او را به اشتباه نمی‌اندازد و بر او لغت‌ها مخفی نیست و پافشاری اصرارکنندگان او را خسته و به ستوه نمی‌آورد.
۱۸- از تو می‌خواهم این‌که درود فرستی بر محمّد و خاندان محمّد که بهترین آفریدگانت هستند. پس بر آنان به برترین درودهایت درود فرست. و بر همهٔ پیامبران و فرستادگان درود فرست، آنان که هدایت از طرف تو را به مردم رساندند و پیمان‌ها برای فرمان‌برداری با تو محکم بستند.
۱۹- پس بر بندگان نیکوکارت درود فرست، ای کسی که به وعده‌اش خلاف نمی‌کند و وعده‌ای که به من دادی را وفا کن و تمام یارانم را برایم جمع نما و آنان را شکیبایی بده و مرا بر دشمنانت و دشمنان پیامبرت یاری کن.
۲۰- و دعایم را بی‌نتیجه نگذار، چون من بندهٔ تو و پسر فرزند تو و فرزند کنیز تو هستم. در نزدت اسیرم. آقای من تویی که بر من منّت گذاشتی به این مقام. و به‌وسیلهٔ آن مرا از بسیاری از آفریدگانت برتری دادی.
۲۱- از تو می‌خواهم این‌که بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستی و آنچه به من وعده دادی محقّق فرما، به‌راستی تو راست‌گویی و تخلّف در وعده‌ات نمی‌کنی و تو بر هر چیزی توانایی.(۱)