مشیت الهی

هرچه انسان در مداوای امراض جسمانی، علم خود را مصروف دارد، این تأثیر آن‌وقتی آشکار می‌گردد که مشیّت الهی به خوب شدن مرض تعلق بگیرد.

مثلاً شربت سکنجبین که دافع صفرا است با خوردنش موجب افزایش صفرا می‌گردد و روغن بادام یا زیتون که ملیّن مزاج است، با خوردن آن سبب خشکی می‌گردد. یا هلیله سبب مسهل و لینت شکم می‌گردد و با میل کردنش، سبب یبوست می‌شود. دلیل عدم تأثیر، به قضا و قدر و حکمت و اراده مربوط می‌شود که تأثیر حقیقی از اراده او باید برخیزد.