مه ده چهار

آب زنید راه را، هین که نگار می‌رسد **** مژده دهید باغ را بوی بهار می‌رسد

راه دهید یار را، آن مه ده چهار را **** کز رخ نوربخش او نور نثار می‌رسد

رونق باغ می‌رسد، چشم و چراغ می‌رسد **** غم به کناره می‌رود، مه به کنار می‌رسد

باغ سلام می‌کند، سرو قیام می‌کند **** سبزه پیاده می‌رود، غنچه سوار می‌رسد

مولانا در دیوان شمس