ناقص

ما به دلیل ناقص بودنمان، اگر به طلا دست بزنیم به مس تبدل می‌شود و از ارزش می‌افتد، اگر به دریا برویم به خاطر عدم آشنایی به شناگری غرق می‌شویم، اگر عباداتی انجام دهیم به تکلّف آن را انجام می‌دهیم، اگر علمی یاد بگیریم به جهل تبدیل می‌شود و اگر سواره باشیم به پیاده تبدیل می‌شویم و … به هوش باشیم که معایب و نواقص و ضعف ما بسیار است، لذا با این اوصاف چگونه می‌توانیم به حریم قدسی امام عصر علیه‌السلام راه پیدا کنیم و یار کاملی برای ایشان باشیم. بهترین کاری که برای رهایی از این وضع نابسامان می‌توان انجام داد این است که دائماً با حالت خاکساری به درگاه حضرت علیه‌السلام توسّل کنیم و عاجزانه از ایشان درخواست کنیم تا از باب فضل و کرمشان نقص ما را برطرف نماید و برای رسیدن از نقصان به کمال، نباید دمی دست از تمسک برداشته و سستی و کوتاهی و تنبلی کنیم.