وادی‌السلام
روایت است که حضرت امیر علیه‌السلام اراضی بین کوفه و نجف تا بحیره را از دهقانان به چهل هزار درهم خرید و جماعتی را بر آن معامله شاهد گرفت.
بعضی اصحاب عرض کردند: چنین زمینی که نه آبی دارد و نه گیاه، گران خریدید. فرمود: شنیدم از رسول خدا صلی‌الله علیه و آله که فرمود: از پشت کوفه، هفتاد هزار نفر محشور خواهند شد و بدون حساب وارد بهشت می‌شوند و من میل دارم که در ملک من محشور شوند (کوفان یحشر من ظهرها سبون الفاً یدخلون الجنه بغیر حساب فاشتهیت ان یحشروا فی ملکی. فرحة الغری – منتخب التواریخ ۱۷۰).
قبر شریف حضرت هود و صالح علیها السلام طبق زیارت وارده «وَ عَلی جارَیْکَ هُود وَ صْالِح؛ سلام بر دو هم جوارت هود و صالح» (منتخب التواریخ ص ۱۷۱) نیز در وادی‌السلام قرار گرفته است.
مهم‌ترین امتیاز این قبرستان بر تمام قبرستان‌های دنیا این است که ارواح مؤمنین در برزخ با باطن و ملکوت این قبرستان مربوط هستند و به آن احاطه دارند.
امیرالمؤمنین علیه‌السلام در صحرای نجف به اصبغ فرمود: اینجا تربت مؤمنان است.
اگر پرده‌ها برداشته شود، ارواح مؤمنان را می‌نگرید که در اینجا حلقه‌حلقه نشسته‌اند و با یکدیگر ملاقات و گفتگو می‌کنند، روح هر مؤمن در اینجا (عالم برزخ ص ۲۰۴ – بحارالانوار ج ۲۷ ص ۳۰۷) می‌باشد.
اما جناب استاد دربارهٔ وادی‌السلام می‌فرمودند: اول کسی که مرا با وادی‌السلام آشنا کرد و فرمود: برای ارواح مؤمنین حمد و بعضی سوره‌ها را بخوان و به آنان هدیه کن که آن‌ها برایت دعا می‌کنند؛ و بارها غروب‌ها با هم به این قبرستان می‌رفتیم، مرحوم شیخ ذبیح‌الله قوچانی (قدّس سرّه) بود. (چند بار در مشهد خدمتشان رسیدم. اولین کلامش این بود از کجا آمدی؟ شاگرد چه کسی هستی؟ شاگرد خصوصی یا عمومی؟ وقتی اسم استاد آقای کشمیری (قدّس سرّه) را می‌بردم حالش را می‌پرسید و بعد مطالبی می‌فرمودند.)
فرمود: علاقه‌ام به وادی چنان بود که در آنجا برای بعضی طلاب درس می‌گفتم. بعضی شب‌ها به وادی می‌رفتم، عمامه زیر سر و عبا به رو می‌انداختم و می‌خوابیدم. قبرستان مخوفی است و من هم شجاع نبودم، امّا میل درونم وادار می‌کرد که شب به قبرستان بروم و نترسم.
گاهی در گرمای شدید تابستان نجف به آنجا می‌رفتم. زیاد رفتنم در روزهای گرم و شب‌های تاریک سبب شد بعضی بگویند سید عبدالکریم اسم اعظم دارد.
صبح روز ازدواجم به وادی‌السلام رفتم، دنبالم فرستادند که علماء می‌خواهند به دیدن شما بیایند، به منزل بیا؛ مجبور شدم به منزل برگردم.
در وادی دو مقام وجود دارد: یکی مقام امام صادق علیه‌السلام و دیگر مقام امام زمان علیه‌السلام که گویند: در آنجا آن دو امام نماز خواندند.
استاد فرمودند که یک‌بار مرحوم شیخ محمّدتقی آملی از آقای قاضی سؤال کرد: شما علم ضمیر را از کجا پیدا کردید؟ فرمود: از بین الطلوعین، در وادی‌السلام.
دو نمونه از مشاهدات ایشان در وادی‌السلام را در کتاب آفتاب خوبان نقل کردیم و یک نمونه دیگر را در اینجا درج می‌کنیم، فرمودند:
وقتی در وادی‌السلام مشغول به اوراد بودم، ناگهان سه نفر نورانی که لباس‌هایشان سفید بود، نزدم ظاهر شدند و به من گفتند: ای سید! از تو التماس دعا داریم (سیدنا التمس منکب الدعاء) و ناگهان ناپدید شدند.
می‌فرمودند: از قبر شیخ زین‌العابدین مرندی و سید علی آقا قاضی در وادی‌السلام بهره‌ها بردم.