وصال

بدان که وصال هر کس به محبوبش دو نوع است: یا به مجاز است که در کوتاه‌مدت یا درازمدت، به آفات دچار می‌شود. هر نوع کاستی و رنجوری و بیماری و نقص از جانب معشوق مجازی، کامرانی و کام را از عاشق می‌گیرد؛ و دچار فراق و خموشی و رنگ گیری می‌کند. این عشق‌هایی که به خاطر آب و رنگ باشد نه به خاطر سیرت، پس عاقبت تبدیل به ننگ می‌شود؛ اما وصال به محبوب حقیقی، چون از قنطرة مجاز حاصل گشته، هر مقدار که اتصال شود؛ سبب گرمی دل و خوشی و پایندگی می‌گردد و به آسیب‌پذیری دچار نمی‌گردد.